Polski przedsiębiorca sprzedaje kursy online. Kupującymi są konsumenci z Niemiec, Francji, Czech i Belgii (wartość usług przekracza 10 tys. euro). Podmiot ten jest zarejestrowany do VAT w Niemczech. Nie ma natomiast rejestracji do VAT w pozostałych państwach i chciałby rozliczać VAT należny w tych krajach za pomocą OSS.
Nasz program posiada możliwość wystawienia faktury po niemiecku, prosty wzór i wydruk do pliku PDF powoduje, że taki dokument sporządzi nawet osoba, która nigdy tego nie robiła wcześniej. Prócz standardowej opcji wydruku wzoru faktury w języku niemieckim mamy równiez możliwość jej wysłania bezpośrednio na maila do kontrahenta już gotową przetłumaczoną na niemiecki. W wolnym tłumaczeniu faktura po niemiecku to Rechnung, faktura proforma to - Proforma Rechnung, faktura zaliczkowa to - Pre-Rechnung, rachunek - Rechnung, oferta - Angebot, Jak wystawić fakturę po niemiecku w Aby tego dokonać wystarczy wejść na stronę wystaw fakturę i wypełnić wszystkie wymagane pola typu sprzedawca, kontrahent, nazwa towaru usługi, wskazać ilości na fakturze, wstawić cenę, wybrać stawkę podatku vat ewentualnie termin i sposób zapłaty za taką zalogowani mają dodatkowo mozliwośc zapisu takiego dokumentu w programie aby w każdej chwili móc do niego powrócić, zedytować czy skorygować go. Kolejnym krokiem jest wydruk utworzonego wzoru w języku niemieckim, w tym celu klikamy przycisk z górnego submenu ' Drukuj PDF ' - pojawia nam się kolejne okno, w którym należy zaznaczyć rodzaj dokumentu jaki ma sie wydrukować po niemiecku, czyli: Wybierz typ dokumentu: Wybierz typ dokumentu: Jeden egzemplarzOryginałDwa egzemplarzeKopiaDuplikat Po wybraniu tej opcji, kolejny krok to wybór języka, w którym chcemy wydrukować dopiero co utworzony dokument, w tym celu z listy dostępnych języków wybieramy i zaznaczamy język niemiecki: Język dokumentu: polskinorweskiduński angielskilitewskitureckiniemiecki chorwackirosyjskifrancuskiczeskihiszpański I klikamy 'Drukuj' - faktura po niemiecku właśnie nam się utworzyła w pliku PDF, teraz wystarczy ją pobrać na swój komputer i zapisać lub od razu wydrukować mając jej podgląd. Przesyłanie efaktury niemieckiej do kontrahenta Serwis prócz wydruku faktury w języku niemieckim umożliwia również jej wysyłkę do kontrahenta bezpośrednio na maila, czyli efaktury. Chcąc wysyłać wszystkie dokumenty przez afaktury, musimy w pierwszej kolejności utworzyć konto (zarejestrować się) kolejnym krokiem jest zalogowanie się do programu. Po wykonaniu tych podstawowych czynności klikamy wystaw fakturę i wypełniamy wszystkie niezbędne dane aby taki dokument utworzyć. W momencie gdy mamy już wszystko wprowadzone, zapisujemy fakturę klikając w przycisk 'Zapisz do bazy' i wybieramy przycisk 'Wyślij email' - pojawia nam sie okienko gdzie wybieramy typ dokumentu oraz jego język (niemiecki) klikamy przycisk 'wyślij' i faktura jest wysyłana na wskazany adres email oczywiście w języku niemieckim. Jakie dokumenty utworzysz po niemiecku w Prócz faktury vat po niemiecku oferuje mozliwosc utworzenia każdego rodzaju dokumentu potrzebnego przy fakturowaniu w firmie i tak do wyboru mamy: - faktury vat po niemiecku - faktury proforma po niemiecku - faktury zaliczkowe po niemiecku - faktury korygujące po niemiecku - rachunek po niemiecku - oferty handlowe po niemiecku Już dziś zarejestruj się na i wystawiaj za darmo faktury i oferty handlowe w języku niemieckim, drukuj wzory tych faktur i wysłaj je swoim kontrahentom - rozwijaj swój biznes na terenie całych Niemiec. Jak zawsze czekamy na wszelkie uwagi lub sugestie Najnowsze porady Jak uzyskać akt rozwodu? Jak uzyskać akt chrztu? Jak uzyskać adwokata z urzędu?Ministerstwo Finansów przypomniało w czwartek, że od 1 października obowiązuje nowy wzór deklaracji VAT-26. Muszą go stosować podatnicy VAT, którzy zamierzają odliczać cały podatek od paliwa i wydatków związanych z samochodami używanymi z ramach działalności gospodarczej. 1 października 2021 r. weszło w życie rozporządzenie
Niektóre z polskich firm działających na terenie Niemiec zobligowane są przez przepisy prawa do zarejestrowania się do VAT w Niemczech. Proces rejestracji nie jest wymagający, a polskie przedsiębiorstw wszystkie formalności mogą wykonać samodzielnie drogą elektroniczną lub też powierzyć go zewnętrznej firmie, która zajmie się przygotowaniem i dostarczeniem dokumentacji do odpowiedniego urzędu skarbowego. Po rejestracji do VAT w Niemczech przedsiębiorstwa są jednak zobowiązane do wypełniania nałożonych na nie zadań. Posiadanie statusu niemieckiego podatnika VAT związane jest z szeregiem zadań wynikających z niemieckiego systemu podatkowego. Zobacz, jakie to są zadania oraz z czym wiąże się rejestracja firmy do VAT w Niemczech. Z czym wiąże się rejestracja do VAT w Niemczech? Otrzymanie statusu niemieckiego płatnika VAT oznacza, że od urzędu skarbowego otrzymuje się numer Steuernummer, który upoważnia do prowadzenia transakcji na terenie Niemiec oraz opcjonalnie (jeśli się o niego wstąpi) numer VAT-UE, czyli Umsatzsteuer-Identifikationsnummer. Numer Umsatzsteuer-Identifikationsnummer przeznaczony jest dla tych działalności gospodarczych, które chcą przeprowadzać transakcje na rynku unijnym, czyli poza granicami Niemiec. Obowiązki płatnika VAT. Deklaracje w niemieckim podatku VAT Niemiecki podatek VAT podlega rozliczeniu rocznemu. Jest to wyraźna różnica, która odróżnia go do polskiego podatku VAT, gdzie rozliczeń z urzędem skarbowym firmy dokonują co miesiąc. W Niemczech przedsiębiorca zarejestrowany do VAT zobowiązany jest do złożenia rocznej deklaracja, która nazywa się Umsatzsteuerjahreserklärung. Oprócz niej co miesiąc składa się też deklarację wstępne, czyli Umsatzsteuervoranmeldung. Obowiązki płatnika VAT. Wstępne deklaracje w niemiecki podatku VAT Umsatzsteuervoranmeldung są wstępnymi deklaracjami VAT, które w Niemczech pełnią taką samą rolę jak u nas deklaracje VAT-7 czy VAT-7k. W deklaracjach wstępnych właściciel firmy wskazuje istotne transakcje z punktu widzenia podatku VAT i na podstawie oszacowania uiszcza zaliczkę na należny podatek. Jeśli w rozliczeniu końcowym okaże się, że zaliczki były za niskie, konieczne jest dopłacenie brakującej sumy. To jak często należy składać wstępne deklaracje w niemieckim podatku VAT, uzależnione jest od okresu działania firmy oraz osiąganych przez nią dochodów. Comiesięczne wstępne deklaracje wymagane są przez pierwsze 3 lata funkcjonowania działalności gospodarczej, potem, jeśli spełnia się warunki, można przejść na rozliczenie kwartalne lub roczne. Po 3 latach działalność firmy o okresie składania wstępnych deklaracji VAT decyduje wysokość podatku płaconego w poprzednim roku kalendarzowym. Jeśli podatek VAT przekraczał 7500 euro, deklaracje należy składać co miesiąc, w przypadku, gdy mieścił się w widełkach od 1000 do 7500 euro, można deklaracje składa się co kwartał. Zwolnienie z obowiązku składania wstępnych deklaracji i uiszczania zaliczek na VAT otrzymują przedsiębiorcy, którzy w poprzednim roku kalendarzowym nie zapłacili więcej niż 1000 euro podatku VAT. Obowiązki płatnika VAT. Terminy składania deklaracji wstępnych do VAT Zgodnie z przepisami podatkowymi deklaracje wstępne do VAT należy składać w terminie to 10 dni następnego miesiąca. W tym terminie konieczne jest także uiszczenie zaliczki, która wynikanie deklaracji. Prawo umożliwia także wnioskowanie do urzędu skarbowego o stałe przesunięcie terminu płatności deklaracji wstępnych. Proces nazywa się Dauerfristverlängerung. Jeśli właściwy urząd skarbowy wyrazi zgodę, to przesunięcie terminu następuje o miesiąc. Oznacza to, że deklaracje za kwiecień będzie trzeba złożyć i opłacić do 10 czerwca tego samego roku. Decyzja o Dauerfristverlängerung ważna jest do obwołania, a więc wniosku o przesunięcie terminu nie trzeba składać co okres rozliczeniowy. Obowiązki płatnika VAT. Jak składać deklaracje wstępne do VAT w Niemczech? Wstępne deklaracje do VAT w Niemczech składa się elektronicznie. Służy do tego aplikacja ELSTE, dostępna na stronie Przedsiębiorca po zarejestrowaniu się do VAT w Niemczech jest zobowiązany do zarejestrowania się na tej platformie. Rejestracja jest bezpłatna i jednorazowa. Urząd Skarbowy może zwolnić podatnika z elektronicznego składania deklaracji, jeśli okaże się to nadmiernie dla niego trudne. W tym wypadku wstępne deklaracje trzeba dostarczać na urzędowych formularzach papierowych pocztą tradycyjną lub faksem. Jak rozliczana jest nadwyżka podatku VAT w Niemczech? Jeśli po rozliczeniu podatku VAT na koniec roku okaże się, że wystąpiła nadwyżka płatności dokonywanych na podstawie deklaracji wstępnych, to przedsiębiorca może skorzystać z prawa do zmiany systemu rozliczeń na comiesięczne. Wniosek ten składa się do 10 lutego danego roku kalendarzowego. Takie zobowiązanie ważne jest przez rok i przedsiębiorstwo nie może się z niego wycofać. Rozwiązanie to polecane jest przede wszystkim firmom, które zajmują się ekspertem i sprzedażą poza terytorium Niemiec. Umożliwia im to uzyskanie szybszego zwroty nadwyżki z naliczonego podatku. Ważną informacją jest, że z rozliczeń kwartalnych na rzecz miesięcznych mogą skorzystać firmy, których nadwyżka VAT-u wyniosła 7500 euro. Obowiązki płatnika VAT. Roczne deklaracje podatku VAT w Niemczech Przedsiębiorcy będący niemieckimi płatnikami VAT obowiązkowo muszą także składać roczne deklaracje. Jest to obowiązek, którego nie mają polskie firmy. Roczna deklaracja VAT to suma wszystkich wstępnych deklaracji złożonym w danym roku. Co do zasady w rocznej deklaracji nie powinny występować większe odchylenia od sumy, która zapłaciło się fiskusowi. Deklarację roczną do VAT składa się w ten sam sposób co te wstępne, czyli poprzez aplikacje ELSTE. Obowiązki płatnika VAT. Terminy składania deklaracji rocznej do VAT Deklarację roczną do podatku VAT w Niemczech składa się do 31 maja następnego roku, jeśli przedsiębiorstwo samodzielnie zajmuje się swoją księgowością. W przypadku, gdy firma korzysta z usług doradcy podatkowego, termin ten ulega automatycznemu wydłużeniu i przypada na koniec roku następnego po roku kalendarzowy, którego dotyczy deklaracja roczna. Oznacza to, że deklarację roczną za rok 2017 doradca podatkowy będzie musiał złożyć dopiero z końcem roku 2018. Warto również wspomnieć, że od przyszłego 2018 roku nastąpi zmiana w zakresie terminów składanie deklaracji rocznych do VAT. Nowe terminy będą obowiązywać zarówno przedsiębiorców, którzy rozliczają się samodzielnie, jak i doradców podatkowych. Ci pierwsi na złożenie deklaracji będą mieć czas do 31 lipca roku następnego, co drudzy do końca drugiego roku po końcu okresu rozliczeniowego, czyli za 2018 rozliczenie powinno nastąpić do lutego 2020 roku. Obowiązki płatnika VAT. Informacja podsumowująca Niemiecki podatnik VAT, który prowadzi transakcje na rynku wewnątrzunijnym, zobwiązany jest (jak i polski podatnik) do składania informacji podsumowujących. Zusammenfassende Meldung składane są co miesiąc do 25 dnia miesiąca następnego. Dokument ten należy składać bez względu na to, czy podatnik rozlicza się kwartalnie, czy też uzyskała przesunięcie terminu składania wstępnych deklaracji do VAT. Ze składania deklaracji zwolnione są natomiast działalności gospodarcze, które w danym miesiącu nie zawarły żadnej transakcji unijnej. Informacji zerowych się nie składa. Jeśli chodzi o formę składania Zusammenfassende Meldungm, to jest ona taka sama jak w przypadku pozostały dokumentów związanych z rejestracją do VAT w Niemczech, czyli elektroniczna. Termin przesunięcia składania informacji podsumowującej dla transakcji wewnątrzwspólnotowych z miesięcznego na kwartalny można uzyskać, jeśli przedsiębiorstwo w ostatnich czterech kwartałach nie przekracza kwoty 50 000 euro, w stosunku do transakcji, które należy ująć w dokumencie. Korzystających z przesunięcia terminu złożenia informacji podsumowującej dokument muszą złożyć do 25 dnia miesiąca następnego po zakończeniu kwartału. Przedsiębiorcy, który chcą się starać tylko roczne składanie informacji podsumowującej, powinni spełniać warunki mówiące, że obrót firmy w poprzednim roku nie przekroczył 200 000 euro w transakcjach krajowych, a suma wewnątrzunijnych transakcji 15 000 euro. Obowiązki płatnika VAT. Intrastat W przypadku, gdy firmy zarejestrowane do VAT i działające na terenie Niemiec, dokonują wywozu lub przywozu towaru do tego państwa, to dodatkowo podlegają obowiązkowi statystycznemu. Obowiązek ten przejawia się w zgłoszeniach do Intrastat. Zgłoszeń dokonuje się do 10 dnia miesiąca następnego droga elektroniczną. W przypadku zgłoszeń do Intrastat nie ma możliwości wnioskowania o przedłużenie tego terminu. Progi w Intrastat Zgłoszenia do Intrastat należy dokonać, jeśli przekroczy się ustalone progi wartościowe. W przypadku przekroczenia nawet jednego progu przedsiębiorca jest zobowiązany do składania wszystkich zgłoszeń. Progi te wyglądają następująco: w przypadku przewozu towarów do Niemiec – 800 000 euro za poprzedni rok kalendarzowy; jeśli próg ten zostanie przekroczony w bieżącym roku, to zgłoszenia należy dokonać od miesiąca, w którym został przekroczony; próg oblicza się na podstawie wartości transakcji z uwzględnieniem, której dochodzi do przywozu towaru na teren Niemiec z innego państwa Unii Europejskiej, w przypadku wywozu towarów z Niemiec do innych krajów Unii Europejskiej – 500 000 euro. Jak widać, zgłoszenie do VAT w Niemczech jest tylko pierwszy i jak pokazuje praktyka, najprostszym krokiem. Podatnicy, którzy płacą ten podatek, są przez niemieckie przepisy prawa zobowiązani do wielu czynności, które mają zapewnić przejrzystość w prowadzonej księgowości. Wiele z niemieckich przepisów dotyczących podatku VAT znacznie różni się od tych polskich, trudno więc bazować tu na polskim prawie podatkowych. Różnice widać, chociaż w obowiązku składania deklaracji wstępnych oraz późniejszych deklaracji roczny. Ważne jest też znajomość terminów oraz możliwości ich przesunięcia. Właściciele firm zarejestrowanych Niemczech, którzy nie są więc biegli w przepisach, a sam język niemiecki sprawia im problemy, powinni poważnie przemyśleć powierzenie księgowości, a co za tym idzie, i kwestii związanych z niemieckim podatkiem VAT doradcy podatkowego lub kancelarii podatkowej. Znajomość przepisów pozwoli nie tylko właściwie rozliczać się z niemieckim fiskusem, ale i sprawi, że na wpłaconych zaliczkach nie będzie się stratnym.
Procedura OSS to możliwość rozliczania VAT w jednym kraju Unii Europejskiej z tytułu świadczenia usług i dostaw towarów na rzecz konsumentów. Kto i na jakich zasadach może korzystać od 1 lipca 2021 r. z procedury VAT OSS? Jak zarejestrować się do procedury OSS? Jak składać deklaracje VAT OSS? Wyjaśnijmy, że dotychczasowy mały punkt kompleksowej obsługi (Mini One Stop Shop - MOSS), czyli system elektroniczny umożliwiający przedsiębiorcom świadczącym na rzecz konsumentów (B2C) zadeklarowanie i zapłacenie podatku VAT, z dniem 1 lipca 2021 r. został rozszerzony i stał się punktem kompleksowej obsługi (One Stop Shop - OSS). Zmiany wprowadziła ustawa z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw ( poz. 1163), która weszła w życie 1 lipca 2021 r. Aktualnie zasady korzystania z tej unijnej procedury szczególnej określają przepisy art. 130a-130d ustawy o VAT. Jak prawidłowo rozliczyć VAT po zmianach Procedura OSS - na czym polega? Procedura unijna OSS, zgodnie z art. 130a pkt 3 ustawy o VAT, umożliwia rozliczanie VAT należnego z tytułu określonych czynności państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji. Przez państwo członkowskie konsumpcji należy rozumieć: a) w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, b) w przypadku dostaw towarów dokonanych przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem takich dostaw rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego – to państwo członkowskie, c) w przypadku świadczenia usług – państwo członkowskie, na terytorium którego ma miejsce świadczenie usług. Natomiast państwo członkowskie identyfikacji to państwo: a) w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej albo b) w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo c) w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo d) rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, a w przypadku większej liczby takich państw członkowskich – państwo członkowskie, które podatnik wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, pod warunkiem że nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej. Z procedury OSS, w świetle art. 130a pkt 1a ustawy o VAT, można korzystać świadcząc usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT, których miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego konsumpcji. Wobec czego, procedura OSS nie ma zastosowania w przypadku, jeżeli podstawą ustalenia miejsca świadczenia jest art. 28c ustawy o VAT, czyli podatek jest rozliczany w kraju, w którym ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności wykonawca usługi. Polecamy nasze publikacje: Najważniejsze zmiany w VAT i akcyzie od 1 lipca 2021 r. Procedura VAT OSS - dla kogo? Procedura unijna OSS skierowana jest do przedsiębiorcy: 1) posiadającego siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, w celu deklarowania i płacenia podatku VAT należnego z tytułu: a) WSTO, b) usług świadczonych na rzecz konsumentów (B2C), dla których miejscem świadczenia jest państwo członkowskie, w którym nie posiada on siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej; usługi na rzecz konsumenta, dla których miejscem świadczenia jest państwo członkowskie, w którym przedsiębiorca ma siedzibę, nie mogą być zadeklarowane w procedurze unijnej, lecz muszą zostać zadeklarowane w krajowej deklaracji podatkowej odpowiedniego państwa członkowskiego; 2) nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, w celu deklarowania i płacenia podatku VAT należnego z tytułu WSTO; 3) ułatwiającego przez użycie interfejsu elektronicznego zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy o VAT (niezależnie od tego, czy posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium UE, czy w kraju trzecim) dokonanie: a) WSTO, b) krajowych dostaw towarów na rzecz konsumenta, których wysyłka lub transport rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego. OSS VAT - do jakich usług? W ramach procedury unijnej można deklarować i rozliczać podatek VAT należny z tytułu świadczenia następujących usług, tj.: 1) usługi pośredników (art. 28d ustawy o VAT); 2) usługi związane z nieruchomościami (art. 28e ustawy o VAT), w tym: - usługi świadczone przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, - usługi zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz - usługi przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego; Przykład Przedsiębiorca z siedzibą działalności gospodarczej w Polsce świadczy na rzecz konsumentów usługi związane z nieruchomościami położonymi w Niemczech i Polsce. Miejscem opodatkowania usług związanych z nieruchomościami zgodnie z art. 28e ustawy o VAT jest miejsce położenia nieruchomości (w tym przypadku Polska i Niemcy). Od 1 lipca 2021 przedsiębiorca będzie mógł rozliczyć podatek VAT za pośrednictwem OSS, jednakże wyłącznie w zakresie usług związanych z nieruchomościami położonymi w Niemczech. W OSS mogą być zadeklarowane usługi świadczone na rzecz konsumentów, których miejscem opodatkowania jest państwo członkowskie, w którym usługodawca nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Przedsiębiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, zatem państwem członkowskim identyfikacji będzie Polska. Usługi świadczone na rzecz konsumentów, które mają miejsce opodatkowania w państwie członkowskim, w którym usługodawca ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, muszą zostać zadeklarowane w krajowej deklaracji VAT odpowiedniego państwa członkowskiego. Zatem w przypadku usług związanych z nieruchomościami położonymi w Polsce, właściwym organem podatkowym pozostaje krajowy organ podatkowy. (źródło: Ministerstwo Finansów) 3) usługi transportowe (art. 28f ust. 1, 2 i 3 ustawy o VAT); 4) usługi w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobne usługi, takie jak targi i wystawy, oraz usługi pomocnicze do tych usług, w tym świadczenie usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach (art. 28g ust. 2 ustawy o VAT); 5) usługi pomocnicze do usług transportowych, usługi wyceny rzeczowego majątku ruchomego oraz usługi na rzeczowym majątku ruchomym (art. 28h ustawy o VAT); 6) usługi restauracyjne i cateringowe (art. 28i ustawy o VAT); 7) usługi wynajmu środków transportu (art. 28j ustawy o VAT); 8) usługi telekomunikacyjne, nadawcze oraz elektroniczne (art. 28k ustawy o VAT). Przykład Przedsiębiorca A posiadający siedzibę działalności gospodarczej w Chinach sprzedaje telefony komórkowe konsumentom w różnych państwach członkowskich (w tym w Polsce) za pośrednictwem sklepu internetowego prowadzonego przez przedsiębiorcę B z siedzibą w Chinach. Telefony są wysyłane do konsumentów z magazynu w Polsce. W tej sytuacji uznaje się, że przedsiębiorca B: • nabył towary od przedsiębiorcy A, • dokonał WSTO, a w przypadku sprzedaży dla konsumentów w Polsce - dokonał dostawy krajowej. Na przedsiębiorcy B ciąży obowiązek rozliczenia VAT. Przedsiębiorca B będzie mógł rozliczyć VAT za pośrednictwem OSS w ramach procedury unijnej. Państwem członkowskim identyfikacji będzie Polska, ponieważ towar jest wysyłany z magazynu w Polsce. Jeżeli zdecyduje się na korzystanie z OSS, będzie zobowiązany rozliczać VAT w ramach procedury unijnej, należny od wszystkich dostaw objętych tą procedurą, również tych dla których miejscem opodatkowania jest Polska. W przypadku gdy towary są wysyłane lub transportowane z więcej niż jednego państwa członkowskiego, przedsiębiorca może wybrać jedno z tych państw jako państwo członkowskie identyfikacji. (źródło: Ministerstwo Finansów) Rejestracja do OSS Podatnik, zgodnie z art. 130b ustawy o VAT, może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej OSS w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej. Przedsiębiorca, który ma zamiar skorzystać z procedury unijnej OSS, musi zarejestrować się tylko w jednym państwie członkowskim, tzw. państwie członkowskim identyfikacji. Przy czym, państwem członkowskim identyfikacji jest państwo członkowskie, w którym przedsiębiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. W sytuacji gdy przedsiębiorca nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terenie UE, ale: - posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w UE - państwem członkowskim identyfikacji jest państwo członkowskie, w którym posiada to stałe miejsce prowadzenia działalności, - posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w UE - państwem członkowskim identyfikacji jest jedno z państw członkowskich, w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej i które wybiera w celu korzystania z procedury unijnej; w tym przypadku zmiana wybranego państwa członkowskiego identyfikacji jest możliwa po upływie 2 lat, licząc od końca roku, w którym przedsiębiorca rozpoczął korzystanie z procedury unijnej. Jeżeli przedsiębiorca nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie UE, państwem członkowskim identyfikacji jest państwo członkowskie, w którym rozpoczyna się wysyłka lub transport towarów. W przypadku większej liczby państw członkowskich, z których towary są wysyłane lub transportowane, państwem członkowskim identyfikacji jest jedno z państw, z których towary są wysyłane lub transportowane, które przedsiębiorca wybiera w celu korzystania z procedury unijnej; w tym przypadku zmiana wybranego państwa członkowskiego identyfikacji jest możliwa po upływie 2 lat, licząc od końca roku, w którym przedsiębiorca rozpoczął korzystanie z procedury unijnej. Organem podatkowym właściwym w sprawie procedury unijnej, w przypadku przedsiębiorców dla których państwem członkowskim identyfikacji będzie Polska, jest Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Przedsiębiorca, który zdecyduje się zarejestrować w procedurze unijnej, będzie zobowiązany rozliczać VAT należny od wszystkich czynności objętych tą procedurą, wyłącznie w ramach tej procedury. Szczegółowe informacje w zakresie rejestracji do procedury unijnej, składania deklaracji i ich korekt, dokonywania płatności VAT, ewidencjonowania, aktualizacji danych objętych zgłoszeniem rejestracyjnym oraz wyrejestrowania dostępne są pod linkami: Zgłoszenia rejestracyjne do procedury VAT OSS: – Formularze elektroniczne VAT Deklaracja VAT OSS Zasady dotyczące obowiązku składania deklaracji VAT w unijnej procedurze OSS określa art. 130c. ustawy o VAT. Zgodnie z przepisami zawartymi w tym artykule, podatnicy zidentyfikowani na potrzeby procedury unijnej są obowiązani składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklaracje na potrzeby rozliczenia VAT do właściwego urzędu skarbowego, niezależnie od tego, czy dostawy towarów i świadczenia usług objęte procedurą unijną miały miejsce. Deklaracje VAT składa się za okresy kwartalne w terminie do końca miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale. Przy czym termin ten upływa również, gdy ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy. Deklaracja VAT powinna zawierać: 1) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku; 2) dla każdego państwa członkowskiego konsumpcji, w którym VAT jest należny: a) całkowitą wartość, pomniejszoną o kwotę VAT, następujących transakcji: – wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, – dostawy towarów dokonywanej przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport tych towarów rozpoczyna się i kończy na terytorium kraju, – świadczenia usług, b) całkowitą kwotę podatku należnego przypadającą na transakcje, o których mowa w lit. a, wraz z jej podziałem na kwoty odpowiadające poszczególnym stawkom VAT, c) stawki VAT; 3) kwotę podatku należnego ogółem. W przypadku natomiast gdy towary są wysyłane lub transportowane z państw członkowskich innych niż państwo członkowskie identyfikacji, deklaracja VAT oprócz powyższych informacji, powinna zawierać: 1) dla każdego państwa członkowskiego, z którego towary są wysyłane lub transportowane: a) całkowitą wartość, pomniejszoną o kwotę VAT, następujących dostaw towarów: – wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość innej niż dokonywana przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy o VAT, – wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość i dostawy towarów, jeżeli wysyłka lub transport tych towarów rozpoczyna się i kończy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego identyfikacji, dokonanej przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy o VAT, b) całkowitą kwotę podatku należnego przypadającą na transakcje, o których mowa w lit. a, wraz z jej podziałem na kwoty odpowiadające poszczególnym stawkom VAT, c) stawki VAT; 2) w przypadku dostaw, o których mowa w pkt 1 lit. a tiret pierwsze – numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej, a w przypadku jego braku – numer, za pomocą którego ten podatnik jest zidentyfikowany dla celów podatkowych w państwie członkowskim, z którego towary są wysyłane lub transportowane; 3) w przypadku dostaw, o których mowa w pkt 1 lit. a tiret drugie – numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej, a w przypadku jego braku – numer, za pomocą którego ten podatnik jest zidentyfikowany dla celów podatkowych w państwie członkowskim, z którego towary są wysyłane lub transportowane, o ile jest dostępny. W przypadku natomiast gdy gdy poza stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej w państwie członkowskim identyfikacji podatnik świadczący usługi objęte procedurą unijną ma również inne stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajdujące się w innym państwie członkowskim, z którego świadczone są te usługi, deklaracja VAT, oprócz informacji, o których mowa w art. 130c ust. 4 ustawy o VAT, zawiera: 1) całkowitą wartość tych usług, wraz z jej podziałem na państwa członkowskie konsumpcji – dla każdego państwa członkowskiego, w którym podatnik ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, 2) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej, a w przypadku jego braku – numer, za pomocą którego ten podatnik jest zidentyfikowany dla celów podatkowych w państwie członkowskim, w którym ma takie miejsce. W przypadku stwierdzenia błędów w złożonej deklaracji VAT ich korekta dokonywana jest w deklaracji VAT składanej za bieżący okres rozliczeniowy, nie później jednak niż w ciągu 3 lat, licząc od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji VAT, w której stwierdzono błędy. W deklaracji VAT, w której dokonuje się korekty, należy wskazać właściwe państwo członkowskie konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której dokonywana jest korekta. Kwoty w deklaracji VAT wyrażane są w euro. W przypadku gdy płatności z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywano w innych walutach niż euro, do ich przeliczenia na euro stosuje się kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny w ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego, a jeżeli nie zostanie opublikowany w tym dniu – kurs wymiany opublikowany następnego dnia. Podatnicy są obowiązani do wpłacania kwot VAT w euro, wskazując deklarację VAT, której dotyczy wpłata, w terminie do końca miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego. VAT OSS - ewidencja Obowiązek prowadzenia ewidencji w procedurze OSS określa art. 130d. ustawy o VAT, z którego wynika, że podatnicy zidentyfikowani na potrzeby tej procedury są obowiązani prowadzić w postaci elektronicznej ewidencję transakcji objętych procedurą unijną, zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 63c rozporządzenia 282/2011. Ewidencja jest udostępniana przez podatnika drogą elektroniczną na każde żądanie państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji. W przypadku wystąpienia problemów technicznych uniemożliwiających udostępnienie ewidencji drogą elektroniczną ewidencję udostępnia się w sposób i w terminie wskazanych przez właściwy organ podatkowy. Ewidencję należy przechowywać przez okres 10 lat od zakończenia roku, w którym dokonano dostaw towarów lub świadczenia usług objętych procedurą unijną Podstawa prawna: - ustawa z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw ( z 2021 r., poz. 1163) - ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. - z dnia 14 kwietnia 2021 r. - z 2021 r., poz. 685 (ostatnia zmiana: z 2021 r., poz. 1163)
Na stronie Ministerstwa Finansów wyjaśniono, że w sytuacji, gdy wystawca faktury nie posiada odpowiednika NIP-u, w polu, gdzie trzeba wskazać numer kontrahenta, należy wpisać "brak". Wpisanie w polu numeru kontrahenta „brak” spowoduje, że plik JPK_V7 będzie kompletny i możemy dokonać jego wysłania. Podsumowując, w przypadku Jak rozliczyć wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) jest dostawą (wywozem) towarów z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego UE. Aby daną transakcje uznać za WDT, konieczne jest spełnienie następujących wymogów: nabywca towaru musi posiadać status podatnika VAT nadany przez inne niż Polska państwo członkowskie właściwe dla nabywcy lub nabywca musi być osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku VAT, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (powinien posiadać numer VAT-UE nadany w innym kraju niż Polska) dostawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT-UE dostawca posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Uwaga! Zgodnie z zasadą ogólną, transakcje między przedsiębiorcami z różnych krajów Unii Europejskiej są opodatkowane VAT w kraju nabywcy towaru. Natomiast w kraju sprzedawcy stosuje się stawkę 0% VAT lub zwolnienie z prawem do odliczenia podatku naliczonego. Sprzedawca może zastosować 0% VAT od wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jeśli: dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, który nabywca podał podatnikowi przed upływem terminu do złożenia rozliczenia podatkowego (JPK) za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy składając rozliczenie podatkowe (JPK), w którym wykazuje WDT, jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE Przepisy nie precyzują, w jakiej formie nabywca powinien podać swój numer VAT-UE sprzedawcy. Może wpisać ten numer do umowy ramowej (dotyczącej dostaw powtarzalnych) lub podawać każdorazowo w zamówieniu lub korespondencji. Jak potwierdzić wywóz towarów do UE Dowodami potwierdzającymi wywóz towarów zgodnie z ustawą o VAT mogą być: dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu dokumenty potwierdzające zapłatę za towar dowody potwierdzające przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Sprzedawca może też przedstawić dokumenty określone w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) 2018/1912). Korzysta wówczas z domniemania, że towar wyjechał poza terytorium kraju. Powinien posiadać: dwa dokumenty związane z transportem: podpisany list przewozowy CMR konosament (morski list przewozowy) fakturę za towarowy przewóz lotniczy lub fakturę od przewoźnika towarów jeden dokument związany z transportem i jeden dokument innego rodzaju: polisa ubezpieczeniowa dotycząca transportu dokumenty urzędowe potwierdzające przybycie towarów do państwa przeznaczenia poświadczenie odbioru przez podmiot prowadzący magazyn, do którego towary trafiły. Dokumenty powinny zostać wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie, i nie mogą być ze sobą sprzeczne. Dodatkowo, jeśli towary są wysyłane lub transportowane przez nabywcę, dostawca musi posiadać pisemne oświadczenia nabywcy potwierdzające ten fakt oraz wskazujące państwo przeznaczenia towarów. Uwaga! Podatnik ma możliwość wyboru pomiędzy stosowaniem dowodów określonych w rozporządzeniu Rady (UE) 2018/1912 a dowodami określonymi w ustawie o VAT. Jak rozliczyć eksport towarów Eksportem towarów jest dostawa z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej. Eksport może być realizowany bezpośrednio przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub też na jego rzecz (eksport pośredni). Aby mówić o eksporcie, wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych. Przykład Spółka A jest producentem galanterii odzieżowej. Wysłała do odbiorcy – firmy handlowej mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych – kapelusze i szaliki damskie. Spółka A nadała dostawę frachtem drogą morską, urząd celny w Gdyni potwierdził wywóz towarów. Jest to wysyłka poza terytorium Unii Europejskiej, zrealizowana przez dostawcę, czyli eksport bezpośredni. Warunkiem zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie jest otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia rozliczenia podatkowego (JPK) za dany okres rozliczeniowy. Może to być: dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu, czyli komunikat IE-599 dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny, czyli dokument SAD. Co zrobić, jeśli nie mam potwierdzenia wywozu towaru poza UE Jeśli przed upływem terminu złożenia rozliczenia podatkowego (JPK) za miesiąc, w którym dokonałeś sprzedaży eksportowej, nie otrzymasz dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE, nie wykazujesz eksportu w danym okresie rozliczeniowym. Jeśli dokument ten nie wpłynie do ciebie również przed upływem terminu do złożenia JPK za kolejny miesiąc, wykazujesz sprzedaż jako sprzedaż krajową w rozliczeniu za ten drugi miesiąc (czyli z odpowiednią stawką VAT) i płacisz podatek. Jeśli otrzymasz dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium UE w terminie późniejszym, możesz dokonać korekty podatku należnego za okres, w którym go otrzymałeś. Korekty tej dokonuje się na bieżąco. Nie trzeba korygować deklaracji (JPK), w której dostawa została wykazana jako sprzedaż krajowa. Przykład Pan Antoni w marcu sprzedał towar kontrahentowi z Rosji. Termin złożenia deklaracji za marzec upływa 25 kwietnia. Gdyby do tego czasu otrzymał potwierdzenie wywozu towaru, mógłby wykazać eksport w deklaracji za marzec. Pan Antoni nie otrzymał tego dokumentu ani do 25 kwietnia, ani do 25 maja. Nie mógł więc zastosować stawki 0%. W deklaracji za kwiecień wykazał sprzedaż ze stawką krajową 23%. Dokument potwierdzający wywóz otrzymał dopiero 24 sierpnia. W deklaracji za sierpień, składanej do 25 września, skorygował podatek należny. Zaliczki w eksporcie Jeżeli otrzymałeś całość lub część zapłaty przed dokonaniem eksportu towarów, ciąży na tobie obowiązek podatkowy VAT. Możesz zastosować stawkę 0% VAT, gdy wywóz towarów nastąpi w terminie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym otrzymałeś zapłatę oraz gdy posiadasz dokument potwierdzający wywóz towaru poza UE. Przepis stosuje się również, jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym pod warunkiem, że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów. Jeśli nie spełnisz tych warunków, stosujesz stawkę VAT obowiązującą w Polsce. Przykład Pan Stefan otrzymał w styczniu zaliczkę od kontrahenta z Ukrainy. Zastosuje stawkę 0% VAT, jeśli do końca lipca nastąpi wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Pan Stefan musi też otrzymać dokumenty potwierdzające wywóz nie później niż do terminu złożenia deklaracji za miesiąc następny po miesiącu wywozu (czyli w tym przykładzie do 25 września). Jeśli Pan Stefan nie dochowa terminów, to powinien opodatkować zaliczkę na eksport stawką 23%. Obowiązek rejestracji jako podatnik VAT-UE Aby dokonywać transakcji wewnątrzwspólnotowych, musisz co do zasady zarejestrować się jako podatnik VAT-UE. Obowiązek rejestracji dotyczy zarówno podatników VAT czynnych, jak i zwolnionych. Przeczytaj, jak zarejestrować się jako podatnik VAT-UE. Rejestracji dokonuje się na formularzu VAT-R (tym samym, na którym rejestrujesz się do VAT). Jeżeli masz już status czynnego podatnika VAT dla transakcji krajowych, dokonujesz tylko odpowiedniej aktualizacji zgłoszenia VAT-R. Potwierdzenie nadania numeru VAT-UE otrzymasz na formularzu VAT-5UE. Od tego momentu dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych masz obowiązek posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL. Sprawdź, czy twój kontrahent jest podatnikiem VAT-UE. Jeśli jesteś czynnym podatnikiem VAT, zarejestruj się jako podatnik VAT-UE jeszcze przed dokonaniem: nabycia towarów od kontrahenta przedsiębiorcy z innego kraju Unii Europejskiej (WNT) sprzedaży towarów na rzecz kontrahenta przedsiębiorcy z innego kraju Unii Europejskiej (WDT) nabycia usług, dla których Polska jest miejscem świadczenia usługi (nabywca ma obowiązek rozliczyć VAT z tytułu nabycia danej usługi) świadczenia usług dla zagranicznych kontrahentów z UE, dla których miejscem świadczenia usługi jest kraj nabywcy, czyli inny niż Polska kraj unijny. Jeśli jesteś podatnikiem VAT zwolnionym, powinieneś zarejestrować się jako podatnik VAT-UE, gdy: wartość transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Polski (WNT) przekroczyła w danym roku podatkowym równowartość 50 000 zł nabywasz usługi od kontrahenta z Unii Europejskiej, dla których miejscem świadczenia jest kraj nabywcy (Polska). Musisz wówczas zarejestrować się na potrzeby VAT-UE oraz rozliczyć VAT z danej transakcji świadczysz usługi na rzecz kontrahenta z Unii Europejskiej, dla których miejscem rozliczenia jest kraj nabywcy tej usługi, czyli inny niż Polska kraj unijny. Jeśli nie jesteś czynnym podatnikiem VAT w Polsce, nie musisz zarejestrować się jako podatnik VAT-UE w przypadku dostawy towarów na rzecz kontrahenta w innym kraju UE. Sprzedaż na rzecz kontrahenta z UE traktuj jak zwykłą sprzedaż krajową, która podlega wpisowi do uproszczonego rejestru sprzedaży (prowadzonego przez podatników korzystających ze zwolnienia podmiotowego z VAT). To dlatego, że do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dochodzi wówczas, gdy sprzedawca jest czynnym podatnikiem VAT. Uwaga! Obowiązek rejestracji jako podatnik VAT-UE nie dotyczy podmiotów, które świadczą usługi na rzecz osób fizycznych z innych niż Polska krajów Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej. Jak rozliczyć wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów Wewnątrzwspólnotowe nabyciem towarów (WNT) to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Warunkiem jest, aby nabywca i dostawca byli podatnikami VAT. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest neutralne podatkowo dla polskiego nabywcy. To dlatego, że polski przedsiębiorca przy nabyciu towarów z innego kraju Unii Europejskiej jest zobowiązany do samonaliczenia VAT. Wykazuje zarówno VAT należny (do zapłaty) w związku z dokonaniem czynności opodatkowanej, jak również VAT naliczony (do odliczenia), gdyż taka czynność stanowi dla niego zakup na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Unijny kontrahent wystawia mu fakturę bez kwoty VAT, z adnotacją „odwrotne obciążenie”. W efekcie kwota VAT należnego jest równa kwocie VAT naliczonego. Podatek VAT naliczony może zostać odliczony, jeśli zostaną spełnione jednocześnie dwa warunki: podatnik otrzyma fakturę dokumentującą WNT w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu WNT w rozliczeniu podatkowym (JPK), w której jest obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy. Natomiast jeżeli otrzyma fakturę VAT po upływie 3 miesięcy dokonuje odliczenia VAT naliczonego w trybie korekty. Przykład Pan Julian nabył w maju towar od kontrahenta z Hiszpanii. W deklaracji VAT za maj wykazał więc VAT należny i VAT naliczony (tej samej wysokości). Do końca sierpnia nie otrzymał jednak faktury. To oznacza, że musi skorygować deklarację za sierpień (wtedy upłynął 3-miesięczny termin) i pomniejszyć VAT naliczony. Fakturę otrzymał dopiero 30 września. Po otrzymaniu faktury VAT Pan Julian może ponownie dokonać odliczenia VAT w okresie, w którym uwzględnił kwotę podatku należnego z tytułu tego nabycia, czyli w maju. Informacja podsumowująca VAT-UE Jeśli jesteś podatnikiem VAT-UE i dokonujesz transakcji wewnątrzwspólnotowych, to poza rozliczeniami podatkowymi (JPK) masz obowiązek składania w formie elektronicznej informacji VAT-UE. W informacji podsumowującej wykazujesz transakcje, takie jak: nabycie towaru od kontrahenta z UE (WNT) sprzedaż towarów kontrahentowi z UE (WDT) świadczenie usług na rzecz kontrahenta z UE, opodatkowanych w kraju siedziby nabywcy. Nie wykazujesz nabycia usług od kontrahenta z UE. Uwaga! Od 1 lipca 2020 roku obowiązuje wzór informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach i przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock zgodny z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 2020 r. Informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (VAT-UE) muszą być składane za okresy miesięczne, nawet jeśli rozliczasz się z VAT kwartalnie. Można je składać wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu tych transakcji. Złożenie poprawnej informacji podsumowującej VAT-UE jest warunkiem zastosowania preferencyjnej zerowej stawki VAT. Wcześniej był to warunek formalny, obecnie jest to warunek materialny. Jeśli sprzedawca go nie spełni, straci prawo do stawki 0%. Ustawa o VAT przewiduje jednak, że prawo do zerowej stawki zostanie zachowane, o ile podatnik „należycie na piśmie wyjaśni uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego”. Przepisy nie definiują jednak, jak należy to zrobić. Informację podsumowującą VAT-UE wysyłasz jedynie w przypadku wystąpienia transakcji wewnątrzwspólnotowych. Nie ma obowiązku składania informacji „zerowych” w przypadku braku takich transakcji. Podatek z tytułu transakcji wspólnotowych – jeśli wystąpi – opłacasz w tym samym terminie jak w przypadku transakcji krajowych – do 25. dnia następnego miesiąca albo 25. dnia miesiąca następującego po danym kwartale (przy rozliczeniu kwartalnym). Pakiet Quick Fixes – co to jest i co zmienia Pakiet Quick Fixes to uproszczenia w wewnątrzunijnym handlu towarami, wprowadzone przez dyrektywę UE. Zmiany obowiązują od 1 lipca 2020 roku i dotyczą między innymi magazynów call-off stock i transakcji łańcuchowych. Magazyny call-off stock Procedura magazynu call-off stock ułatwia rozliczenie dostaw towaru do magazynu w innym kraju UE, z którego zagraniczny nabywca pobiera towar w późniejszym terminie. Taka dostawa nie może być rozliczona jako standardowe WDT. Dotychczas polski podatnik musiał w takiej sytuacji wykazać WDT w Polsce i WNT w kraju UE (Było to traktowane jako tzw. nietransakcyjne przemieszczenie towarów, w którym nie ma nabywcy i opodatkowuje się samo przemieszczenie). Polski podatnik miał obowiązek rejestracji do celów VAT w kraju UE i rozliczania tam podatku. W momencie pobrania towaru z magazynu rozliczał dostawę krajową, opodatkowaną VAT w danym kraju UE (kraju położenia magazynu). Procedura call-off stock pozwala polskim przedsiębiorcom uniknąć obowiązku rejestracji do VAT w innym państwie UE w związku z przemieszczeniem towarów. WDT ma miejsce dopiero w momencie pobrania towarów z magazynu przez kupującego. Nabywca z innego kraju UE rozlicza WNT. Przykład Pan Piotr przemieszcza własne towary do magazynu w Czechach. Nabywcą jest czeska spółka (właściciel lub najemca magazynu), która pobierze te towary po miesiącu. Po wprowadzeniu procedury call-off stock pan Piotr nie musi rejestrować się do celów VAT w Czechach i rozliczać tam podatku. Przemieszczenie towarów jest neutralne pod względem VAT. Dostawa wewnątrzwspólnotowa (WDT) ma miejsce dopiero wtedy, gdy czeska spółka pobierze towary z magazynu. Pan Piotr wykazuje wówczas WDT, a czeski nabywca – WNT. Aby zastosować procedurę call-off stock, trzeba spełnić szereg wymogów, między innymi: dostawca i nabywca muszą być zarejestrowani jako podatnicy VAT-UE dostawca nie może mieć siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa UE, do którego przemieszcza towary wysyłka lub transport muszą odbywać się między dwoma różnymi państwami UE i być realizowane przez dostawcę lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz dostawca i nabywca muszą zawrzeć porozumienie, z którego wynika, że nabywca jest uprawniony do nabycia towarów z magazynu call-off stock dostawca musi prowadzić ewidencję przemieszczeń (zawierającą między innymi: datę wysyłki; wartość, opis i ilość towarów, które przybyły do magazynu; datę, opis i ilość towarów pobranych z magazynu przez nabywcę); nieprowadzenie ewidencji jest traktowane jak brak prowadzenia ksiąg i może podlegać karze dostawca musi podać w informacji podsumowującej numer VAT-UE nabywcy i kod kraju nabywcy (od 1 lipca 2020 roku wzór informacji VAT-UE zawiera część dotyczącą call-off stock). Towary mogą oczekiwać na pobranie 12 miesięcy (wcześniej 24 miesiące). Po upływie tego okresu (lub w razie braku spełnienia innych wymogów formalnych) sprzedawca musi zarejestrować się do VAT w kraju magazynu. Transakcje łańcuchowe Pakiet Quick Fixes wprowadza też jednolite zasady opodatkowania transakcji łańcuchowych w krajach UE. Transakcja łańcuchowa to taka, w której kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy. W transakcji łańcuchowej biorą udział co najmniej 3 podmioty. W przypadku dostawy transgranicznej (unijnej i poza UE) tylko jedna dostawa w łańcuchu może korzystać z preferencyjnej stawki 0% VAT. Zgodnie z zasadą ogólną, jeśli w transakcji biorą udział trzy podmioty, A, B i C, wysyłka lub transport towarów są przyporządkowane dostawie do podmiotu pośredniczącego (czyli transakcji A-B). Przykład W transakcji łańcuchowej biorą udział trzy firmy: polska (A), francuska (B) i niemiecka (C). Spółka A wykazuje WDT w Polsce, a spółka B wykazuje WNT we Francji. Dostawa z B do C podlega opodatkowaniu jako dostawa lokalna w Niemczech. Wyjątek stanowi sytuacja, w której podmiot pośredniczący przekazuje swojemu dostawcy numer VAT-UE nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane. Wtedy wysyłkę lub transport przypisuje się dostawie dokonanej przez ten podmiot. Przykład W transakcji łańcuchowej biorą udział trzy firmy: polska (A), francuska (B) i niemiecka (C). Podmiotem pośredniczącym jest francuska spółka B, która przekazuje polskiej spółce numer VAT-UE nadany w Polsce. Spółka A wykazuje dostawę lokalną opodatkowaną w Polsce. Francuska spółka B wykazuje WDT w Polsce, a niemiecka spółka C – WNT w Niemczech. Uwaga! Kluczowe znaczenie ma identyfikacja podmiotu pośredniczącego w łańcuchu. Nie może to być ani być pierwszy, ani ostatni podmiot w łańcuchu, czyli pierwszy dostawca i ostateczny nabywca. wgL1.deklaracja vat w niemczech wzór
